Do Pustki

Do Pustki

Niewiele zjawisk jest tak nie do pomyślenia, jak pustka. W tym eseju Primavera Fisogni stara się zgłębić pustkę pomiędzy tym, co rzeczywiste a tym, co cyfrowe, poprzez obiektyw Ogólnego Myślenia Systemowego. W swojej pasjonującej podróży przez ludzką kruchość autorka bada aspekty kondycji egzystencjalnej, która przechodzi od "nie czucia się jak w domu" w świecie życia (Heidegger, Binswanger) i braku kontaktu z otoczeniem (papież Franciszek) do derealizacji i depersonalizacji w psychiatrii. Na granicy ram egzystencjalnych (rozpacz, lenistwo) i chorób psychicznych, pustka jest od samego początku cywilizacji konceptualizowana w kategoriach braku i energii, jak twierdzi Fisogni w swojej analizie tekstów starożytnego Egiptu. Otwarta kwestia dla filozofii, która wiąże się również z problemem zła, pustka jest źródłem szczególnej, nieprzejrzystej wiedzy i cennym kluczem do dostępu do domeny cyfrowej. Autorka zwraca uwagę na przypadek hikikomori, poważnego wycofania społecznego, pokazując, jak strata świata offline jest rekompensowana przez doświadczenie online: historię przypadku, która dowodzi, że nadszedł czas, aby metafizyka pomyślała o rozszerzonym ujęciu ontologicznym.