Procedury w traumatologii narządu ruchu zmieniły się znacząco od początku XXI wieku. Zostały wdrożone elementy biomechaniki stabilizacji złamań zgodnie z biologią zrostu kostnego, czyli leczenie biologiczne. Ta ewolucja wynika ze ścisłej współpracy lekarza i inżyniera: lekarz wskazuje na potrzeby biologiczne wynikające ze sposobu leczenia, a inżynier rozwiązuje ten problem już nie mechanicznie, ale przede wszystkim biomechanicznie. Mechaniczne zespolenia poprzedniej epoki zbyt często utrudniały zrost i generowały liczne powikłania, w tym zapalne. Obecna biomechaniczna stabilizacja sprzyja poszczególnym etapom zrostu kostnego, doprowadzając do wygojenia złamania w optymalnym czasie.
Autorzy przedstawiają w sposób syntetyczny praktyczne, biologiczne zasady postępowania w zaopatrywaniu poszczególnych obrażeń narządu ruchu, dotyczących tkanek miękkich, stawów i kości. Część szczegółowa dopełnia cześć ogólną i rozszerza ją o wiedzę warsztatową (praktyczne elementy instrumentacji, triki operacyjne, sposoby unikania powikłań).
Książka opisuje alternatywne rozwiązania operacyjne, z uwzględnieniem różnic między ośrodkami w zakresie możliwości, jakimi dysponują. Jest przeznaczona dla ortopedów o zróżnicowanym stopniu wtajemniczenia zawodowego, zarówno rezydentów, jak i specjalistów o zróżnicowanym statusie, a ponadto dla fizjoterapeutów.