Cena katalogowa – rynkowa cena produktu, często jest drukowana przez wydawcę na książce.
Najniższa cena z 30 dni – najniższa cena sprzedaży produktu w księgarni z ostatnich 30 dni, obowiązująca przed zmianą ceny.
Wszystkie ceny, łącznie z ceną sprzedaży, zawierają podatek VAT.
Należy podkreślić, że problematyka wzajemnej relacji pomiędzy zespołami norm dopuszczających użycie siły zbrojnej w prawie międzynarodowym na podstawie Karty Narodów Zjednoczonych (KNZ) i międzynarodowego prawa zwyczajowego pozostaje niewątpliwie jednym z kluczowych zagadnień współczesnego ius ad bellum. Wbrew pozorom jest to kwestia daleka od jednoznaczności. Dlatego dokonany przez Agatę Kleczkowską wybór tematu podejmującego zagadnienia rekonstrukcji norm prawa zwyczajowego regulujących użycie siły między państwami trzeba uznać za adekwatny i ważny. (…) Należy założyć, że prezentowana książka będzie ważnym głosem w toczącej się debacie naukowej.
z recenzji dr. hab. Michała A. Kowalskiego
Problematyka, której dotyczy książka, jest bez wątpienia ważna praktycznie i zarazem kontrowersyjna w nauce prawa. Z tego choćby względu praca może stanowić w Polsce zauważalny głos w dyskusji o znaczeniu zwyczajowego prawa międzynarodowego i reglamentacji używania w nim siły zbrojnej.
z recenzji prof. dr. hab. Romana Kwietnia
Agata Kleczkowska – doktor nauk prawnych, adiunkt w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Stypendystka Instytutu Maxa Plancka Publicznego Prawa Porównawczego i Prawa Międzynarodowego w Heidelbergu (2018) oraz Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego (2016). Sprawozdawca w Oxford International Organizations. Autorka publikacji naukowych dotyczących użycia siły, statusu zbrojnych aktorów niepaństwowych i uznania międzynarodowego. W latach 2015–2017 odbyła aplikację adwokacką, w 2018 roku została wpisana na listę adwokatów Okręgowej Rady Adwokackiej w Toruniu.
Spis treści Wykaz skrótów 9 Wstęp 11 Rozdział I. Uwagi wstępne 15 1. Uwagi terminologiczne i językowe 15 1.1. Tłumaczenie Karty Narodów Zjednoczonych 15 1.2. Anticipatory self-defense, pre-emptive self-defense i preventive self-defense 17 1.3. Terminy: „interwencja humanitarna”, „interwencja mająca na celu ochronę obywateli interweniującego”, „interwencja na zaproszenie” 21 2. Argumenty prawne a argumenty polityczne 29 3. Użycie siły zbrojnej a aktorzy niepaństwowi 31 4. Metodologia pracy 33 5. Uzasadnienie doboru materiałów 34 Rozdział II. Uwagi dotyczące międzynarodowego prawa zwyczajowego 36 1. Wstęp 36 2. Elementy normy prawa zwyczajowego 36 2.1. Praktyka 38 2.2. Opinio iuris 46 2.3. Wzajemne relacje między praktyką a opinio iuris 49 3. Rola organizacji międzynarodowych w formowaniu się prawa zwyczajowego 50 4. Relacje między prawem zwyczajowym a prawem traktatowym 53 4.1. Traktat jako forma kodyfi kacji prawa zwyczajowego 53 4.2. Wpływ zawarcia traktatu na formowanie się prawa zwyczajowego 55 4.3. Modyfi kacja normy traktatowej przez zwyczaj 57 4.4. Współistnienie norm prawa konwencyjnego i zwyczajowego 58 5. Formowanie się prawa zwyczajowego 60 6. Identyfi kacja norm międzynarodowego prawa zwyczajowego 65 7. Znaczenie zachowania państw sprzecznego z obowiązującą normą prawa zwyczajowego 73 Rozdział III. Normy regulujące użycie siły w prawie międzynarodowym do 1945 r. 75 1. Użycie siły między państwami do 1945 r. 75 1.1. Prawo do wojny do 1919 r. 75 1.1.1. Koncepcja „wojny sprawiedliwej” 75 1.1.2. Prawo do wojny w XIX w. 78 1.1.3. Podsumowanie 90 1.2. Prawo do wojny po I wojnie światowej w aktach prawnych i dokumentach prawa międzynarodowego 91 1.2.1. Pakt Ligi Narodów 91 1.2.2. Pakt Brianda-Kellogga 98 1.2.3. Pakt Saavedry Lamasa 103 1.2.4. Pozostałe akty i dokumenty prawa międzynarodowego odnoszące się do prawa do wojny 104 1.2.4.1. Zakaz wojny w pracach Ligi Narodów 104 1.2.4.2. Traktat o wzajemnej pomocy 107 1.2.4.3. Protokół genewski 108 1.2.4.4. Traktaty z Locarno 109 1.2.4.5. Dwustronne umowy o nieagresji 110 1.2.4.6. Konwencja o prawach i obowiązkach państw i protokół dodatkowy 110 1.3. Przypadki użycia siły między 1919 a 1939 r. 111 1.4. Podsumowanie 117 2. Wprowadzenie zakazu użycia siły w art. 2 ust. 4 KNZ 121 2.1. Regulacja zakazu użycia siły w Karcie Narodów Zjednoczonych 121 2.1.1. Na drodze do powstania Karty Narodów Zjednoczonych 121 2.1.2. Formowanie się zakazu użycia siły w Karcie Narodów Zjednoczonych 123 2.1.3. Prawo do samoobrony 128 2.1.4. Inne normy pozwalające na użycie siły na podstawie Karty Narodów Zjednoczonych 141 2.1.5. Podsumowanie 143 2.2. Dopuszczalność innych jednostronnych interwencji na podstawie Karty Narodów Zjednoczonych 145 2.2.1. Interwencje podejmowane z przyczyn humanitarnych 145 2.2.2. Interwencja mająca na celu ochronę obywateli interweniującego 149 2.2.3. Interwencja na zaproszenie 151 2.2.4. Podsumowanie 153 Rozdział IV. Przypadki użycia siły uzasadniane samoobroną 154 1. Wstęp 154 2. Przypadki użycia siły uzasadniane samoobroną po uprzednim ataku zbrojnym przeprowadzonym przeciwko państwu 154 2.1. Interwencja Izraela, Wielkiej Brytanii i Francji w Egipcie (1956) 154 2.2. Interwencja USA w Libanie (1958) 160 2.3. Interwencja Wielkiej Brytanii w Jordanii (1958) 165 2.4. Interwencja Stanów Zjednoczonych po incydencie w Zatoce Tonkińskiej (1964) 167 2.5. Interwencje Portugalii w Zambii (1969) 170 2.6. Interwencja Stanów Zjednoczonych w sprawie statku Mayaguez (1975) 173 2.7. Interwencja Indii we wschodnim Pakistanie (1971) 175 2.8. Interwencja Wietnamu w Kambodży (1978–1979) 180 2.9. Interwencja Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w Afganistanie (1979) 190 2.10. Próba interwencji Stanów Zjednoczonych w Iranie (1980) 195 2.11. Interwencja Stanów Zjednoczonych w Iraku w związku z próbą zamachu na byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych George’a Busha (1993) 198 3. Samoobrona wyprzedzająca 201 3.1. Interwencja Izraela w Zjednoczonej Republice Arabskiej (1967) 202 3.2. Atak Izraela na reaktor w Tammuz (1981) 205 3.3. Atak Izraela na reaktor w Al-Kibar (2007) 212 4. Interwencje mające na celu ochronę obywateli interweniującego 215 4.1. Interwencja Wielkiej Brytanii i Francji w Egipcie (1956) 215 4.2. Interwencja Izraela w Ugandzie (1976) 218 4.3. Interwencja Stanów Zjednoczonych w Libii (1986) 228 4.4. Interwencja Stanów Zjednoczonych w Panamie (1989) 234 4.5. Interwencja Rosji w Gruzji (2008) 241 Rozdział V. Przypadki użycia siły uzasadniane w inny sposób niż samoobroną 247 1. Wstęp 247 2. Kubański kryzys rakietowy (1962) 247 3. Interwencja Stanów Zjednoczonych w Dominikanie (1963) 254 4. Interwencje Turcji na Cyprze (1964, 1974) 260 5. Interwencja Belgii w Kongo (1964) 268 6. Interwencja Indonezji w Timorze Wschodnim (1975) 274 7. Interwencja Egiptu na Cyprze (1978) 281 8. Interwencja Tanzanii w Ugandzie (1979) 283 9. Interwencja Stanów Zjednoczonych w Grenadzie (1983) 286 10. Interwencja wojsk koalicji w Iraku (1991) 294 11. Interwencja Organizacji Paktu Północnoatlantyckiego w Kosowie (1999) 301 12. Interwencja koalicji państw pod przywództwem Stanów Zjednoczonych w Iraku (2003) 313 13. Interwencja Rosji na Ukrainie (2014) 323 14. Interwencje Stanów Zjednoczonych (2017) oraz Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Francji (2018) w Syrii 331 15. Problematyka interwencji za zgodą państwa a stan prawa zwyczajowego 340 15.1. Forma wyrażenia zgody na użycie siły 340 15.2. Uprawnieni do wyrażenia zgody na interwencję w przypadku konfliktu wewnętrznego 345 Rozdział VI. Regulacja użycia siły w międzynarodowym prawie zwyczajowym 353 1. Zakaz użycia siły 353 2. Prawo do samoobrony 355 3. Kryteria konieczności i proporcjonalności jako przesłanki legalnego użycia siły 360 4. Interwencja mająca na celu ochronę obywateli interweniującego 362 5. Interwencja podejmowana ze względów humanitarnych. Doktryna „odpowiedzialności za ochronę” 364 6. Rezolucje organizacji międzynarodowych 372 7. Zgoda na interwencję 373 8. Użycie siły zbrojnej a państwa nieczłonkowskie Organizacji Narodów Zjednoczonych 373 9. Rekonstrukcja treści norm prawa zwyczajowego regulujących użycie siły zbrojnej 376 Wnioski 382 Bibliografia 384 Indeks osób 427