Joanna Bator często eksploruje złożoność relacji międzyludzkich, kulturowe konflikty oraz przemiany społeczne, zanurzając czytelnika w bogatym i wielowątkowym świecie. Publikacja Angeliki Siniarskiej-Tuszyńskiej daje pogłębiony wgląd w twórczość tej pisarki, ale proponuje również interesujące analizy relacji literatury ze światem społecznym i strategii narracyjnych jako sposobu bycia w świecie. Jest też książką o żywiole języka, o przekształcającej i uzdrawiającej mocy opowieści. Zbieranie i snucie historii są ważnymi składnikami tożsamości bohaterów i bohaterek Bator, ich narzędziem emancypacyjnym, a dla samej pisarki pisanie to forma terapii.
Poetyka kulturowa a praktyka Joanny Bator łączy zalety stylu naukowego, z jego szczegółowością i wymogiem opisywania źródeł, z potoczystym, jasnym stylem. Może więc znaleźć czytelników i czytelniczki również poza światem akademickim. Monografia Siniarskiej-Tuszyńskiej jest pierwszą całościową interpretacją twórczości tej uznanej polskiej pisarki.
Z recenzji dr hab. Doroty Koczanowicz, prof. UWr
Wstęp 11 Podziękowania 16 CZĘŚĆ I. ROZWAŻANIA TEORETYCZNO-METODOLOGICZNE Rozdział I Poetyka i studia kulturowe — krótki przegląd definicji 19 Między poetyką a praktyką 26 Pisarka, kulturoznawczyni — na styku sztuki i nauki 30 Poetyka kulturowa w tekstach Bator i „znacząca” (mniej lub bardziej) praktyka 34 Rozdział II Zagadnienia poetyki kulturowej u Joanny Bator — od teorii do praktyki 39 Praktyka w teorii — w stronę feminizmu 39 Teoria w praktyce — uwikłani w kulturę 42 Psychoanaliza a (feministyczna) literatura 48 CZĘŚĆ II. LABORATORIUM PRAXIS Rozdział I Jeszcze inne fragmenty dyskursu (Kobieta) 59 Miłość i pisanie — sposoby na autoterapię 72 Rozdział II Rodzime kłącza (Piaskowa Góra) 83 W kobiecym gronie 88 Gdzie ci mężczyźni? 90 Relacje matki z córką 94 Cielesność 98 Obcość, inność 101 Rozdział III Z uchem w chmurach (Chmurdalia) 111 Z rąk do rąk — o wędrującej opowieści 112 Różnorodności — między tradycją a nowoczesnością 115 Narodziny — wstęp do podróży 118 Dyskryminacja a rewaloryzacja 120 Tożsamość — od przeszłości do przyszłości 124 Rozdział IV Wanny i odpływy (Ciemno, prawie noc) 133 Duchy przeszłości 134 O stereotypach i dyskryminacji 141 Niesamowitości — tropy Freudowskie 144 Krzywdząca matka 146 Walka ze złem — pragmatyczny wymiar opowieści 149 Rozdział V Czarny kajecik (Wyspa Łza) 155 Kobiece pisanie 157 Somatopoetyka 161 Śladami artysty i antropologa 164 Rozdział VI Szczęki do poczwarki (Rok królika) 169 Królik grozy 171 Brak kontra nadmiar 173 Kobieta — rozważna czy romantyczna? 177 W poszukiwaniu niesamowitości i alternatywy 183 Rozdział VII Czas herbatki (Purezento) 195 Koniec z nadmiarem 197 Tylko podróże 201 Ciało i natura 202 Rozdział VIII Stój, bo rzucam… słowo (Gorzko, gorzko) 205 Zrywanie z patriarchatem (Berta) 206 W obliczu straty (Barbara) 215 Poszukiwanie wzniosłości (Violetta) 225 Rekonstruowanie historii (Kalina) 232 Rozdział IX Poznać wzór — alchemiczne prace ze smutkiem (Ucieczka niedźwiedzicy) 239 Rozdział X To, co niesamowite (Japoński wachlarz i Rekin z parku Yoyogi) 247 Od niesamowitości do alegorii 248 Heterotopie 258 CZĘŚĆ III. POETYKA, PRAKTYKA, TECHNIKA Rozdział I Alchemia twórczego pisania 263 Między alchemią a literaturą 264 O teorii amalgamatów i kognitywizmie 269 Procedura stapiania według Fauconniera i Turnera 270 Wypatrywanie zahaczek 273 Analiza symboliki naturalnej u Joanny Bator 275 Podsumowanie 284 Rozdział II Technika, praktyka, prakseologia? 287 Wydobywanie a zamieszkiwanie 290 Zakończenie 295 Między poetyką a praktyką 295 Misyjność pisarstwa 296 Autokreacja 297 Bibliografia i netografia 299 Analizowane utwory literackie 299 Opracowania poświęcone twórczości Joanny Bator 299 Pozostałe opracowania i utwory 300 Netografia 312